«رسول توکلی» بازیگر و فیلمنامه نویس، در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس، در مورد نقش اهالی هنر در کنش گری موثر جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه ایران، اظهار داشت: مهمترین وظیفه هر هنرمند در زمان حیاتش، ثبت وقایع است؛ بیهیچ اعمال سلیقهای. باید بهگونهای به مسائل پرداخت که مخاطب، هنگام مطالعه تاریخ دچار سردرگمی نشود: چرا درگیری آغاز شد؟ علل و عوامل آشکار و پنهان آن چه بود؟ منافع طرفین چه بود؟ نتیجه این مناقشه چه شد؟
بازیگر سریال های «آیینه عبرت» و «بازگشت پرستوها» با بیان این مطلب که پرداختن به ذات رژیم اسرائیل، که در حدود ۷۰ سال گذشته برای مردم دنیا بهوضوح نمایان بوده و هست، نیازی به کنکاش چندانی ندارد؛ تصریح نمود: در چنین شرایطی، این فطرت انسانی است که بر باورهای انسان حاکم میشود. ثبت این رخدادها و همصدایی با طرفِ حق، از مهمترین وظایف اهالی هنر، در هر زمینه تخصصی، بوده و خواهد بود.
وی تاکید کرد: حفظ روحیه بالا، تقویت روابط اجتماعی سازنده، حفظ استقلال کشور، هوشیاری، همبستگی، ایثار و ازخودگذشتگی، همانند سالهای دفاع مقدس، عواملی بودند که امکان ایستادگی در برابر ۳۶ کشور اشغالگر را فراهم کردند؛ کشورهایی که با بهرهگیری از تمام امکانات نظامی روز، به ایرانِ انقلابیِ تازهنفس، یورش آوردند؛ اما در نهایت، نتوانستند حتی یک وجب از خاک این سرزمین سرفراز را تصاحب کنند.
وی افزود: در این میان، هنرمند باید این آزادی را داشته باشد که به پرسشهایی چون «آیا امکان جلوگیری از جنگ وجود نداشت؟» یا «آیا فرصتهایی برای پایان زودتر جنگ فراهم نبود؟» بپردازد.
مدیرعامل موسسه فرهنگی هنری نقش جهان، در ادامه با اشاره به نحوه آغاز ساخت فیلم سینمایی «عبور از میدان مین» که در سال ۱۳۶۱ تولید شد و محصول شیراز فیلم بود؛ اظهار داشت: بنده مدیریت تولید این فیلم را بر عهده داشتم. سوژه فیلم را از یک شعار روی دیوار شهر برداشتیم؛ «تخصص بدون تعهد و تعهد بدون تخصص به درد نمیخورد».
وی افزود: با سرمایه شخصی آقای هاشم سبوکی (شیراز فیلم) و با بازیگرانی که آن زمان از سوی وزارت ارشاد به جرم «طاغوتی» بودن اجازه فعالیت نداشتند، فیلم را به هر طریق ممکن تولید کردیم. تاریخ گواهی میدهد که این فیلم چگونه مورد استقبال جوانان قرار گرفت و چه تأثیری در روحیه حضور مردم در جبهه گذاشت.
او ادامه داد: «برزخیها» نیز با گروهی از بازیگران پیش از انقلاب، قلم سعید مطلبی، و کارگردانی مرحوم ایرج قادری ساخته شد، اما دستهایی در مراکز تصمیمگیر هنری که بر اساس سلایق شخصی عمل میکردند، این فیلم را از اکران پایین کشیدند. محققان و علاقهمندان میتوانند به اسناد و اسامی این تصمیمگیرندگان رجوع کنند. سعید مطلبی، مرحومان ایرج قادری، محمدعلی فردین، سعید راد و دیگران را ممنوعالکار کردند.
توکلی با انتقاد از نگرش مدیران رسانه ای و فرهنگی کشور تصریح نمود: امروز نیز این نوع تفکر، چه در صداوسیما و چه در وزارت ارشاد، همچنان با تمسک به مفاهیمی مانند «خودی» و «ناخودی» در برخورد با هنرمندان وجود دارد.
وی متذکر شد: جنگ ۱۲ روزه اخیر ثابت کرد که باید وطنپرست بود. ما شاهد نوع های جدیدی هستیم که در این میدان ظهور کردهاند؛ راغب، خوانندهای خوشصدا، به میدان عاشورا آمده است؛ مجسمه آرش کمانگیر را در میادین پایتخت نصب میکنند. این حفظ ملیت، چه اشکالی دارد که تا امروز انجام نمیشد؟
«رسول توکلی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: اگر صداوسیما که انصافاً در بحرانها، بهویژه در زمان جنگ، با تمام امکانات به میدان آمده به نسلهای گذشته که تمام داشتههای خود را فدا کردند و مردانه کنار مردم ایستادند، توجه کند؛ اگر بررسی دقیقی از سوابق افرادی که باعث حذف و کنار گذاشتن متخصصان شدهاند صورت گیرد؛ بار دیگر، میدان برای همه عاشقان این سرزمین باز خواهد شد.
ارسال نظر